U danima kada proslavljamo Vaskrsenje Hristovo, posle 173 godine na dan hramovne slave Prenosa moštiju Svetog Nikolaja Mirlikijskog čudotvorca, 22. maja, na veliku radost i u prisustvu brojnog vernog naroda, služena je sveta Liturgija u hramu koji Vaskrsava.
Keveriš se, prvi put u pisanim dokumentima, pominje 1412. godine, kao posed Jovana se Janka, kasnije 1660. godine u Pećkom Katastrigu.
Crkva u Keverišu je počela da se gradi 1750. godine, kao seoska crkva. Keverišani su je gradili sopstvenim rukama od nabijene zemlje i pokrili je šindrom. Osvetio je vladika vršački Jovan Georgijević 1756. godina. Godine 1799. posle upada Turaka, posle bitke kod Slatine, poharali su i zapalili selo, koje se nalazilo pored carskog druma od Vršca ka Pančevu.
Te godine, gradske vlasti izdaju depešu da se selo, koje je tada imalo 60 kuća, izmesti u susedni Pavliš, koji je tada brojao svega 30-tak kuća. Crkva je nastavila da živi sve do revolucije 1848. godine, godine kada se u maju, u Sremskim Karlovcima, rodila Srpska Vojvodina.
Već u julu, podstaknuti zlodelima Mađarske vojske, u selu Vlajkovac, u zoru na Petrovdan, srpski dobrovoljci iz Šumadije i Bosne krenuli su da oslobode Vršac od Mađara. Mađarska vojska ih je zaustavila kod Keveriša na kome je vođena velika bitka. Ova bitka je prva slobodarska iskra u revoluciji ’48. na prostoru Vojvodine.
Srpska vojska je prilikom povlačenja našla utočište u keveriškoj crkvi, kao jedinom zdanju na tom polju. Mađari si ih tu pronašli i iskasapili, a crkvu artiljerijom do temelja porušili. Sačuvano je zvono sa ove crkve, koje se i danas oglašava sa zvonika pavliške crkve, a carske dveri sada najsjajnije sijaju na ikonostasu ritiševske crkve.
Ova crkva je značajna, kako na lokalu za Pavlišane, jer većina njih potiče iz Keveriša, za Vrščane jer je postradala na braniku grada, za Vojvodinu jer je tu bila prva bitka u revoluciji u kojoj je Srpska Vojvodina rođena, a posle svega ovog i za čitavu Srpsku Pravoslavnu Crkvu!
U aprilu 2018. godine pokrenuta je inicijativa da se ova svetinja obnovi.
Posle rasčišćavanja terena i otkrivanja i izlivanja temelja na starim temeljima, njegovo Preosveštenstvo episkop banatski gospodin Nikanor, u leto 2019. godine, blagoslovio je da se podigne novi hram. Sada je crkva ozidana, izliven svod, sagrađen zvonik, pokrivena je biber crepom i postavljena je stolarija.
Verujemo i nadamo se da će ova velika svetinja zablistati punim sjajem, kakvim i zaslužuje i da ćemo, ovim svetim delom, odužiti dug precima i pokazati put pokolenjima.
U dušama ljudi hram ne prestaje da živi, niti će!
Sveti otac Nikolaj, pred Gospodom naš neumorni zastupnik i molitvenik, blagoizvoleo je da se njegova svetinja obnovi i rukama našim Sveti Nikolaj dela na obnovi svoje svetinje – utvrdi temelj hrama, na mestu staroga i otpoče gradnju, vaskrsavajući pred očima našim, nekada srušen Dom Boga Živoga, oživljujući tako i nas same!
Prizvao nas je, a kako da mu se ne odazovemo!
Kako da ovu čast i ovaj poziv ne podelimo sa svom braćom u Hristu, kao priliku da postanemo kamen u nerukotvorenom hramu Carstva nebeskog nepropadljivog i beskrajnog!
Trgujmo mudro – menjajući malo za veliko, prolazno za večno, zemno za Nebesko! Gradimo svetinje da bi one gradile nas, kada se ovaj svet sruši!
Molitvama Svetog Oca Našeg Nikolaja, Mirlikijskog Čudotvorca, Gospod da nam umnoži blagoslove, sada i uvek i u vekove vekova!
Amin!
Tekući račun: 160-338989-57
Autor: Srđan Nikić
