Ove godine obeležava se 214 godina od Kruščičke bune koja je kratko trajala, ali je stanovnici ovog sela redovno obeležavaju kao važan događaj u borbi za život u slobodi.
Savet mesne zajednice naseljenog mesta Kruščica, svakog 30.maja prigodnim programom obeležava ovaj važan datum u istoriji sela.
Prema rečima istoričara, Kruščička buna imala je isti značaj u okviru Prvog srpkog ustanka kao i Francuska revolucija za Evropu.
Kruščicu su 1660. godine osnovale srpske porodice iz Crne Gore – Lekić, Todorov, Stajić, Jovičin i Mitrović-Dimitrović. Osnovana je na tada važnom putu koji je povezivao Aninu, Oravicu i Belu Crkvu sa Banatskom Palankom. Kruščica danas ima upola manje stanovnika nego u 19. veku, a pomenuti period pamti se najviše po Kruščičkoj buni.
U periodu Vojne granice, stanovništvo je živelo u izuzetno teškim uslovima i velikoj diskriminaciji u odnosu na nemačke koloniste, sa puno nameta. Pod vođstvom popa Dimitrija Đorđevića Đaka 1808. godine podignuta je Kruščička buna, podstaknuta slobodarskim duhom koji je Karađorđe širio iz Srbije.
U pobuni su učestvovali i srpski i rumunski seljaci. Na čelu pobunjenih bili su i poručnik Toma Stipeće, penzionisani kapetan Marjan Josifović i poručnik u penziji Pivu Žumanka.
Vođe bune su narodu pokazale pismo koje je navodno uputio Karađorđe, pobuna je oglašena crkvenim zvonima, a onda su krenuli iz Kruščice. Vlast je u krvi ugušila bunu, a Kruščičani su i danas ponosni na ovaj događaj jer je predstavljao veliki korak ka slobodi.
Posledice Ustanka bile su veoma velike, 39 ustanika je procesuirano, čak i oni koji su uspeli da pobegnu kasnije su uhvaćeni. Kasnije su i drugi oficiri za koje se saznalo da su bunu podržavali bili uhapšeni.
